1 stycznia 2017 roku weszła w życie nowelizacja ustawy o podatku od towarów i usług. Na podstawie wprowadzonych zmian, organy podatkowe otrzymały możliwość ustalania oraz nakładania na przedsiębiorców dodatkowych zobowiązań podatkowych. Rozwiązanie to, mające charakter sankcyjny ma za zadanie przyczynić się do poprawy efektywności ściągania należności VAT, jak również eliminowania różnego rodzaju zachowań patologicznych mających na celu wyłudzenie podatku, poprzez dotkliwe obciążenia finansowe nakładane na przedsiębiorców niestosujących lub niewłaściwie stosujących przepisy prawa podatkowego.

Zatwierdzone przepisy wprowadzają dwie różne stawki sankcyjne, z których jedna wynosi 30% od błędu w fakturze, a z kolei druga 100% od wartości VAT-u.

Stawka sankcyjna w wysokości 30% będzie nakładana na przedsiębiorców, którym udowodnione zostanie, iż podatnik nie złożył deklaracji podatkowej, nie wpłacił kwoty zobowiązania podatkowego, bądź w składanej przez siebie deklaracji podatkowej dopuścił się błędów takich, jak:
– podanie kwoty zobowiązania podatkowego niższej niż kwota należna,
– podanie kwoty zwrotu różnicy podatku/podatku naliczonego wyższej od kwoty należnej,
– podanie kwoty różnicy podatku do obniżenia podatku należnego w następnych okresach wyższej od kwoty należnej,
– podanie kwoty zwrotu różnicy podatku/kwoty zwrotu podatku naliczonego/kwoty różnicy podatku do obniżenia podatku należnego w następnych okresach zamiast przedstawienia kwoty zobowiązania podatkowego, która podlega wpłacie do Urzędu Skarbowego.

Z kolei sankcja będąca wysokością dodatkowego zobowiązania podatkowego w części, która dotyczy podatku naliczonego wynikającego z faktur, wynosi 100% i zostaje nałożona na podmioty wystawiające fakturę z powyższymi błędami, gdy:
– faktura zostanie wystawiona na podmiot nieistniejący,
– stwierdzone zostaną czynności, które nie zostały dokonane,
– podano kwoty niezgodne ze stanem rzeczywistym,
– potwierdzono czynności nawiązujące do przepisów zawartych w art. 58 oraz art. 83 Kodeksu Cywilnego.